… / Nederland / Nederlandse pers / 1919–1923 / Armenië ter vredesconferentie
Algemeen Handelsblad, 20 februari 1919
Bron: Delpher
Armenië ter vredesconferentie
(Van onzen medewerker te Lausanne.)
15 Febuari.
Dr. Ohandjanan, de leider der Armenisch-socialistische
delegatie op het Int. Soc. Congres,
die daar verklaarde dat de Armeniërs (hij
bedoelde waarschijnlijk de kleine groep
socialistische Armeniërs!) niets verwachten
van het Parijsche Congres der verkapte of
onverkapte imperialisten, heeft zich blijkbaar bedacht.
Aan een vertegenwoordiger van den "Secolo"
heeft hij althans verklaard naar Parijs te vertrekken
als lid eener delegatie, die de Armenische
belangen aldaar verdedigen zal.
"Armenië", zeide hij, "moet al zijne hoop
vestigen op de Entente. De Turken hebben ons
in korten tijd 28 milliard lire ontstolen.
Hoe zullen wij die of een gedeelte ervan, ooit
terug krijgen uit eenen faillieten boedel,
waarop de Entente zulke geweldige vorderingen
heeft, tenzij wij met de Entente eene lijn
trekken? Bovendien, het is een feit, dat de
Duitschers moreel verantwoordelijk zijn voor de
ongehoorde gruwelen door de Turken in
Armenië bedreven. Vlak vóór wapenstilstand,
tusschen 15 en 17 September 1918, hebben de
Turken 30,000 Armeniërs vermoord. De Duitschers
geven die slachting toe, al verzwijgen zij precies
de helft der slachtoffers. Armenië zou tevreden
zijn geweest met autonomie in eene Russische federatie.
Thans echter kan het slechts onafhankelijkheid
verlangen onder bescherming (niet protectoraat!)
eener door den Bond der Volkeren
aangewezen groote mogendheid.
Onze verlangens zijn drieërlei:
a. Armenië moet hersteld worden binnen de
geographische grenzen welke het vóór den
oorlog had en vóór het begin der moordpolitiek
van Abdoel Hamied en der Jong-Turken. Het
zou derhalve moeten omvatten de zes Armenische
vilajets met Cilicië en de Armenische gedeelten
in het vroeger Russische Trans-Caucasië;
b. Het onafhankelijke en vereenigde
Armenië moet door het Vredescongres erkend worden
als hebbende recht op vertegenwoordiging
op dit congres;
c. Armenië moet worden toegelaten tot den Bond der Volkeren."
Volgens dr. Ghandjanan zou, niettegenstaande
het paar millioen onlangs vermoorden,
vereenigd Armenië een bevolking hebben van vijf millioen
op een gebied van 300.000 vk. KM. Voor Europa, is dit
een bevolking zóó dun als maar weinig voorkomt. In het
grootste deel van Azië wordt zóó dicht een bevolking
niet gevonden. Grooter dichtheid komt er slechts voor in
de landen rondom de Chineesche zeeën op Java en in
Indië. Economisch is dit gebied volkomen onafhankelijk.
Als graan- en katoenland belooft Armenië tot
de rijkste ter wereld te zullen hehooren. En zijn
minerale schatten, hoewel slechts voor een
klein deel geëxploreerd, zijn zeer groot.
Dat deze socialilisten-leider zich bedacht heeft
is een heugelijk feit. Volgens de "Italia"
echter heeft Wilson alreeds den anti-socialistischen
Armenische Boghas Noebar pasja ontvangen en hem
beloofd, dat een Armenische gedelegeerde aan het
congres deel zal mogen nemen, te weten dr. Agaronian,
president der Armenische constitueerende vergadering,
welke juist de stichting der Armenische republiek met
Erivan als hoofdstad verwezenlijkt heeft.
Ook hier hebben dus de socialisten Parijs niet te
leiden, doch het te volgen.
Nederlandse pers
• 18 7 8–1893 ›››
• 1894–1898 ›››
• 1899–1904 ›››
• 1 905–1909 ›››
• 1 9 1 0–1 9 1 4 ›››
• 1 9 1 5–1 9 1 8 ›››
• 1 9 1 9–1 9 2 3 ›››
• 1 924–1 940 ›››